Mutlak anımsamaktır devrik bir günceyi
tırnaklarında kalan sesimdir usulca baş ucunda
ayaklanan tek hücreli gece mesela
kanda biriken uzak ihtimal
yaratmaktır kaçak bir ruhu
toprağa düşerek

Vaz geçtim yağmur olmaktan
ateşi çalan

şimdi kör bir tabut içimde
pencere kefen

bakma

burdayım, ağzının kıyısı buz tutmuş bu şehrin girdabında
savrulan hikayelerde nabzım
narkozsuz kesiyorum yüzünü gözlerimden

Bir de
her gece düşlerimde

Su

Çöl mutlak mıdır

Ateşi çalan
vaz geçtim yağmur olmaktan

Şimdi duldana yaslanıp yokluğunda
bir şiir, bir ekmek, bir hırka. bir ben
mutluyuz hakikaten

Fakat

Ömründe böyle ölüm görmemiş hayat
Alnı kırılmış zamanlarda gece biriktirme çabası

Diyedir
Hep sanadır kemiklerimden liflerine yaşamak
Hem yemin de edilir o devrilen güne
Çok bilinmez
Utandırır, acıları kurutur güneş buralarda

Ömründe çalınmış hayatın toplamı
Gayri tabi yokluğunun yansıması bu

Diyedir
Avuçlarındakı çizgilerin kurşunluğu
Alnında kırılan gölgeler
Çok bilinmez
Aşk yokluğundur derniliklerde


Dokunduğumda yokluğuna çıplak ceset kokusu
Ve adının ilk harfi su

Diyedir
Ordasın dışımda bir yerde
Mutlaktır sesin gece selasına
Çok bilinmez
Saklıdır, yüzüm gözlerinin darağacında...



cc_