0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1033
Okunma
bazen
küçük bir kasabada
ahşap bir evim
ev olmaya hazır değilken topraklarım
bazen
ağaçta açan
gonca çiçeğim
zamana dökülmeye hazır değilken yapraklarım
oysa
hep aynı mahallenin çocuğuydu
gözyaşlarım
bir kömürün karasında yanıp
bir başağın sarısında yanan
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
babamın ipi
çekiştiriyor gözlerimi
saçlarının savruluşu
kapımızı çalıyor
gün ışığı süzülüyor
kalbinin kapısından
kanıyor
bardağımın demli çayı