Bir çocuk gördüm melek mavisi
Sahil dalgalarında martıları vurulmuş
Aşk emekçisi olmuş çayın deminde
Simidin özgürlüğünü tadıyor

... Yalnızca
Göklerde nefes alan kuşkanadı sevdalar bağrında
Taşa çarpan denizin kelimeleri yüreğinde
Aşkını şiir yapmak için yeni sözler arıyor

Günbatımı infazını uzatıyor gözlerine
Bir akşam vakti
Kelimeler dökülüyor ıslak ıslak
Hayatın günbatımı açılıyor
Gri bir hikâye akıyor duman kokusu üzerinde
Yanıyor şiir şiir
,,,,,,,,,,,,,,,,,

Malatya’m
İçinde gömülü tüm sevdiklerim
Kimi insanının yüzüne yansımış
Kirazının kırmızısının utancı
Kiminde kayısının sarısının azınlığı
... Buğday gibidir insanları
Binlerce yemek yapılır
Vatanseveri vatan haini diye vurulur
Vatanını satanı vatansever diye alkışlanır
Dut gibidir yürekleri
Kaynatıldıkça pişer tat verir
Güneşin renklerini bütün ilçelerine böler
Her ilçesinde farklı renk insan barındırır
Kiminin çekirdeği kırılınca acı çıkar
Reçel yapılır tatlansınlar diye
Mutlaka bir el gerekir
,,,,,,,,,,,,,,,

dört mevsim kanat çırpmak zor geliyor
bütün mevsimleri ilkbahara sığdırmalı
,,,,,,,,,,,,,
Yol arkadaşlarım bir tutam baharat gibiydi
Çoğu acı
Azı yaşamıma tat katan
,,,,,,,,,,,
Malatya

Sabah babamın mezarını ziyaret edip
Bıçak gibi kesildiğim

... Öğlen kanal boyunda çay içip
Hayatın demini aldığım

Akşam

Annemin göğsüne yaslanıp
Güvene park ettiğim şehir
,,,,,,,,,,,
Diyelim ki evlendik

Sen bana sıcak bir çorba yapıyorsun
Dilim yanıyor kalbim yerine

... Elbisemi ütülüyorsun
Saçlarıma takıyorsun ellerini
Ellerin yanıyor yüreğim yerine

Bir bardak su getiriyorsun
Yalnızlığımda
Bekletiyordum oysa bu yangını içimde
Yalnızlığımı buharlaştırıyorsun
Yalınayak kalıyor sıkıntılarım
Yürüyemiyor,
.............

büyü be çocuk
büyü
acıların
çiçek açacak