Kararnamesiz
Atamasız bir şiir yazmak için
Uğraştım durdum
Sevdiğimin bütün özel yetkilerini alıp
Kalbimin taşra teşkilatına sürdüm
Oysa bütün bedenim
Benimmiş
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,




Kolay diyorlar kelimelerime
Oysa en zor şeydir
En kolay kelimeyi
Koymak
Bir yere
Bazen mektup yazarsın
Beklersin ilk dokunuşu kâğıda
Sevgilimi
Sayın mı diyeceğini
Bilemezsin
Sevdiğini söylememişsin
Sevdiğine
,,,,,,,,,,,,,


Seni kaybetmek güzeldi
Bir yangın ki
Aşk gibi bir şey

Seni beklemek güzeldi
Bir sabır ki
Karınca gibi bir şey
Bir dirhem Sen için
Bütün ömür yüreğinde taşımak gibi
Çalışmak gibi
Bir şey
,,,,,,,,,,

Bir bardak su gibiyim
Bazen yarım
Bazen tam doluyor içim
Birde yanan yüreğe aktım mı?
Bir rahatlama
Bir uzaklaşma ki
Kendimi Onda buluyorum
,,,,,,,,,,,,


Ellerimi açtım
Kucaklamak için
Bütün yağmurları

Bakalım
Göğsüme
Kaç deniz birikecek
Kaç ırmak

Yeter ki göl olmasın
Aksın bütün bedenime
,,,,,,,,,,,,,


Asiye
Eski kelimelerin rüküş kızı
Uymuyor çağ bedenine.
Sen dağlarda açan papatya.
Karın beyazını
Saçlarına
Kondurarak doğmuşsun.
Türkülerin
Sessiz isyankâr,
Kör hüzün
... Dinleyene.
Asiye
Doğaya güzelliğini veren
Kışkırtıcı ateş
Yan toprağın için de
Zalim lav olsun aşk