Aşk dediğin bir küçük veda sözüne bakar
Geride kalan canı ömür boyunca yakar.



Bu gün de sabah oldu sensizliğe uyandım
Gözlerim yokluğunu yudum yudum içiyor
Bu kaçıncı gidişin inadına dayandım
Umut dolu hayaller camı açsam uçuyor
Perdeler oynaşırken elim varmaz açmaya
Gurur peşimde hala gücüm yetmez kaçmaya.



Ne haldesin deme hiç ayrılığa sor beni
O bilir seven gönlün ne can çekiştiğini
Dudaklarım buz gibi özlüyor kor buseni
İtiraf ediyorum aşkın yakıştığını
Daha bir güzelleşti acılarla gül yüzüm
Bir seni kanıksadı çiçeklenen şu özüm.



Buruk bir tebessümü dudağa yerleştirdim
Sen aklıma geldikçe kenarından asılır
Düşmeyesin diyerek elimi birleştirdim
Buna rağmen adınla istemeden kasılır
Gözümde tütüyorsun ne çok sevmişim meğer
Şu ömrü sana versem inan her şeye değer.



Ne günüm güne benzer esiyor zaman yeli
Geçtikçe ömürden yel saça düşüyor aklar
Başımda kavak yeli esiyor deli deli
Sarı sarı yapraklar içinde acı saklar
Bir küçük elvedayla rüzgarda sürüklenir
Zarfa konan bu aşkın üstü tükürüklenir.


Ayvazım DENİZ