Hani gün akşama tebessüm ederken
Nöbetçi yıldızlar semayı süslerken
Ben karanlığında kaldım sensizliğin

Kabuslar aldı mavi boyalı umutlarımı
Sarıldım kaybolmuş yıllarımın matemine

Sırtımda çaresizliğin o ağır yükü
Eksiliyor yaşımın tazeliği
Dilime çörekleniyor efkâr
İyi değilim bu aralar...

Yüreğimde o vedaların çanları çalıyor
Ağlıyorum güz yağmurlarına karışıp çaresiz

Bir beste büyüyor gözlerimde
Duyulmasa da ukdelerim

Dargınım umudumu tüketen günlere
Hani mavi bulutların ardındaydı umut
Ufkum karadığından beri şiirlerim siyah
Tütün yanığı ciğerlerimde bahaneler yangın

Avuntu gülüşlerim acıtıyor artık şakaklarımı
Mutluluğun resmini yırttım alfabemden
Çaresizce kan kusuyorum sayfalara
İyi değilim bu aralar...

O kadar yoksun ki bende
Ben de yoksulum sensizlikte

Topu topu bir zerreyim âlemde
Yansın bütün şiirlerim çilem meşakketim ile
Bir bilinmezin meçhulünde
İyi değilim bu aralar!...

Hani masallar mutlu biterdi uykudan önce
Tefsir edemediğim gün gökten düşen üç elmanın sırrını
Kanatlarında asılı kaldı Anka’nın zümrüt yeşili umutlarım

Nuray AYHAN...