Ve bir muştunun kınasını yaktım
Ak düşmüş saçlarıma

Ne çok yaklaşmışım ne çok vuslata
Her an başucumda bekleyen alıcı kuşlar gibi
Ağlamıyorum ama korkuyorum hesap sancısıyla

Her gece şehadet içiyor leblerim
Bir mezarın başında dalıp gidiyor gözlerim

Sol tarafımda y/atar kimsesizliğim
Kahrettiğim yalan yılların haram günleri
Helal etmediğim şiirler gibi okunmuş hayat

Sürgün aşkların ayrılıklarıyla yorgun bedenim
Sonsuzluğa uzanan ellerimde soğur düşlerim

Bir gecenin aynasında uzar gider karanlık
Ağlayarak ezberlediğim dualar dilimde lâl
Y/aşımın rengine bakmayın matem bile tutmaz
T/adı bensiz aşıma kaşık sallayan
Siyah gözlerimin yağmurlarında ıslanmayan vicdan/sız

Tevekkülündeyim tefekkürün adadım hal dilimi
Kal lisanımın yazamadığı tüm şiirlere

Vakit ifrit bir söylemin sesini yazdı
Mısralarıma serpiştirdiğim sevdamı
Serkeş ruhuyla çözemez ki gafil

Şimdi öp/üşüyorum bir Meleğin Hak nidasıyla
Canımı azad etse de ruhum süzülür
Ey Azrail Aşk iklimine...

Nuray AYHAN...

"Külli nefsin zâikatü’l-mevt"
"Her nefis ölümü tadacaktır."