Sevmek,dünyayı karşına alarak sevmek,
Birini,ondan başkası yokmuş gibi sevmek,
Vazgeçememek,baktığı her yerde onu görmek,
Onsuz geçen anların boşluğunda uyuyabilmek,
Unutmak için yeminler ederken,
Kafanı her yastığa koyduğunda gözlerini gözlerine değdirmek,
İçinde o olan tüm rüyalarda yeniden yeniden sevmek,
Onu unutturacak küçücük bir umuda bel bağlayarak sevmek,
Unutmayı ummak,kendini unutmak ama onu unutamamak,
Nasıl sever ki insan,
Niçin sever,neye güvenerek,
Kolay mıdır yalnızlığında kaybolacak kadar sevmek,
Küçük bir masaldır yaşadığımız,
Başı kayıp,sonu yok.
Neden aşk denen illet ellerimizden tutup taşımazki mutluluk diyarına bizi,
Yoksa çok mu abarttık biz sevme işini,
Herkesin sevdiği gibi mi sevmeli,yoksa olması gerektiği gibi mi,
Üç kuruşluk sevdaların alıcısı olmalı belki de,
Pazar pazar dolaşmalı, en ucuzundan almalı herşeyin,
Ucuzundan sevmeli, yeniden, yeniden ve yeniden,
Açık arttırmalarla değerler biçmeli sevgiye,
En azından bir kaç kuruş arttırmalı değerini sevdanın,
Kimi kandırıyoruz!
Kendimizi mi yada sevmesini bilmediğimiz sevilenleri mi?
Bir kere sever insan,
Birini bir kere sevmek,
Biri için bir kere tanımlayabilmek aşkın anlamını,
Biri varken kalbinizde diğeri sadece misafirdir,
Misafire ev sahibi gibi davranmak beyhude.
Siz sadece birini birkere sevin,
Bırakın o sizi sevmesin,
Sevmek güzel şey,sevilmekse en güzel şey,
Kul rabbini sever ne güzel,
Rabbi kulunu sever bu en güzel...