deger miydi? Diye sordu hakim aldatan kadina,
Kadin hinzir bir bakis atti aldattigi kocasina
büktü boynunu bogazinda dügümlenirken kelimeler,
sessizligin en cirtlak sesiyle silkindi sandalyeler,
dalgin gözlerle bakti koca aldatan kadinina,
kapadi gözlerini bir damla gözyasina hapsetti kederini,
yutkundu oysa nasil sevmisti sevdicegini,
düsündü sevmek bu kadar zorken ayriligin elemini,
derken 2 kücük yavrusu geldi aklina,
herseyden habersiz 2 kücük yavruydu aklini kurcalayan,
dikti gözlerini gökyüzüne göz kapaklarini acmadan,
kücücük bir umuttu aradigi hayale kapilmadan,
ses yoktu kalbinde suspus olmus izliyordu sadece,
dönülmez aksamin ufkundaydi sevdalari,
kapali gözlerle sonkez gökyüzüne bakarak düsündü koca,
ne cok sevmisti sevdicegini,
akil aldatildigini fisildadi usulca kulagina,
ayrilik cellat misali önlerine dikilince...
son kez bakti sevdiceginin gözlerine,
gözgöze geldiler kariyla koca,
sustu anlamsiz fisiltilar sustu tüm dünya,
durdu zaman dondu akrep, yelkovan.
Belkide ilkez bu kadar caresizdi bakislar,
caresizligin ne oldugunu o an anlamisti hirslar,
kelimeler kilitlenmisti dudaklarda,
derken kendini topladi kadin bir kelime esir aldi dudaklarini,
degmezdi,degmezdi,degmezdi...