2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1175
Okunma
Anne…
Anne dünya üstüme üstüme geliyor.
Gecelerim tarumar,
Düşlerim bulanık, soluk
Paramparça virane gönlüm
Uyku haram
Rüyalar karabasan
Karanlık, hüsran
Ve kan revan anne…
Güneş yine küskün doğacak,
Yarınlarım,
Umutlarım
Bir bir kaybolacak
Yine boynum bükük
Ömrüm mahzun olacak...
Sen de yoksun artık yanımda;
Hani beni bırakıp gittin ya
Kara toprağın koynuna,
Şimdi elimden kim tutacak,
Beni kim anlayacak anne…
Anne kalk,
Kalk artık anne
Ne buldun o kara topraktan
Hem ne kadar da özledim seni…
Doymadın mı uyumaktan?
Bıkmadın mı beni sensiz bırakmaktan
Merakta mı etmiyorsun beni?
Hadi kalk anne
Tut elimi birlikte gidelim bu diyarlardan
Zaten ben de usandım artık
Böyle rezil yaşamaktan…
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
