Memleketimiz de kar yağardı
Bu vakitler

Kapanırdı yollarımız
Buz tutardı saçak altları
Üşürdük uyurken
Bulutlanırdı gözlerim
Yer açardın en kuytu köşede
Saklanırdım yüreğine
Gülümsemem için
Kar tanelerini toplardın ellerinle
Baharı canlandırırdın gözlerinde ki ateşle

Beklemediğimiz bir anda
Bozuldu düzen değişti mekân
Dondu dudaklarımızda ki gülüşümüz

Aklımız kaldı
Memleket türkülerinde

Mevsimler mi değişti gurbet elde
Yoksa biz mi yorulduk
Bahar yolu gözlemekten
Uzun zamandır susuyorsun
Gel-gitler duruldu birden

Göç yolundan da
Selâm getirmez oldu allı turnalar
Belki
Bu yüzden
Biraz kırgınım maviye

Bekledikçe
Adanmışlıkların gözyaşlarında
Kayıp gidiyorsun yüreğimden
Yarım kalıyor dualarım
Tutunmak istedikçe sevdana
Kırılıyor aynalarda yüzüm

Üstüme düşüyor ayrılık

İyileştirmiyor yaraları zaman
Nefes aldıkça
Kanıyor kesiğinde ’eski’ yara

Sevdiğim
Hasret
Buruk yüreğimde
Deli bir fırtına

Gözlerim de kar yangını

Yokluğun
Boğazımda kör düğüm

Deniz Derya Giritli