ah göğümün yaratıcısı
noktaydım zaten
elinde ki silgi niye?





söküp adımlarımı
sil baştan sona hükmümü
fikrimin zehri akıyor damarlarımda
uykuların,
içime basa basa gidişine şahitlik ettiğinden beri
sözlerin altı çiziliyor artık sadece satır aralarında
sonrası,
örtülüyor sayfalar kibarca
tanışıyor muyuz?
bilmem -belki-






atıl durumda bir mevsim örülürken sesimde
zaman karnına sığdıramıyor artık
kürtaj vakti gelmiş besbelli
davetsiz konukların huzursuzluğunda aynalar
geri dönüş yok.




sana
avutulmaz şubat şafağındaki terk edilmişlik duygusunun resmini yapıyorum
sana
güvercin kokusunda ihbarın senaryosunu
elin nerde?
elimin üzerine koy
titremesin.





göğüm koynundan vurulur benim
soğuğun gelişini ayak sesinden tanıyamam
oysa arada uğrar bilirsin
günlüğümün türküsü onun dilince söylenir
bir de senin.



hadi
bir yudum kutsal su damlat dudaklarıma
yabancılık çekmeyeyim
karşılığında
gözyaşı şişelerim
bir de saçlarımın aralarına saklanan sen var verebileceğim.