ayaklarıma izin verdim
tırmanıyorum penceresine ikinci katın
ve iki kadın
biri eşine biri ölüme gebe
doğacakları zamanı bekliyor

ressamın suçu bu ressamın suçu
saksıları eğimine bırakmış
güneşi sıkı vermiş bir de perdeler soluklanıyor
kimin acısı kime iyi gelmiş ki
sokaklar sıcak avlularında gülümseyenlerle dolu
bir bardak su içmeye zorlanıyorum

gür buldu
sevinçli buldu ve coşkulu
ve abide kaidesini bozmadan dikiliyor
yağmur altındayız korunaklı büyülerle ilişkili
su sesleri
ve ölüler yuvarlanıyor önümüzde

basit bir masalı çalkalar gibi ilaç şişesine
salladıkça başıma giren ağrı
bu yolun iki yakası
karar verici sükunetini koyuveriyor seç
uyku veya ölüm diyorum girecek olsam

ben kaldırımlardaki yorgunluğumu biliyorum
anımsayıp
anımsayıp aynı yolu binlerce defa
ne zaman ağlamıştım bilmiyorum
ayırt edici ışıklarını saklıyor lamba

vakit seyrekleşti
rüyamız da uzadı yani
dokudum da hala kazak olmadı son
sen üşümedin
sen üşümedin ve ölmedin
inanma sakın inanma
yalancısıyız bizi yazanın.