Ağaçları ve çiçekleri küle dönüşen uzak köylerde
Unutulan sevinçlerin gülle öpüştüğü menzillerde
Bütün zehirlerin kendini inkâr ettiği denklemlerle
Arsız bir bozgunun artığı olur hayat, düşünüşlerle

Bizimdi oysa bütün evren, düşler onarılmaz kayıptı
Sandıkta lavanta kokusuydu hayat, ağlamak ayıptı
Düğünlerimiz sığmazdı gecelere, damat kıza yanıktı
Aşka susamışlığımızdı hayat, cennet kıymetsiz artıktı

Önce ellerimiz üşüdü, sığındık asil geçmişimize imanla
Örselendik, unutturuldu kahramanlık türküleri zamanla
Hangi siperdi vurulduğumuz! Fatihasız andımız dudakta
Kendi içimize kapandık biz, tutunduk mesnetsiz yalanlara

Saatler firarda, hangi öykünün damarında kayıp benliğimiz
Aşınan yollarca intizarlıyız, boş trenlerde hazin bir gölgeyiz
Adımlarımızda uhdeli bir yalnızlık hayat, ne çok kıymetsiziz
Unutuldu duçarlığımız ah! Haramiler devrinde sanki köleyiz

Yalın davalar birikti gönüllerde, ölüm utanıyor şimdi ününden
Yüreğimiz kanıyor her an, kaygılar kurtulamıyor kendi şerrinden
Hüzzam yakarılarda akıbetimiz, kavgada mertlik çok ah! Eskiden
Dört yanımız zindan, acılar kıyam bir film olmuş biz istemeden

Selahattin YETGİN