DEĞİŞEN BİR ŞEY YOK
Yüreğim kime el uzatsa boynu bükük kalıyor.
Her gelen gül yerine tikenler ekip gidiyor.
Bazen de nasırlar diz boyu oluyor.
Değmeyin bana canım yanıyor.

Umuduma aşkı gölge yaptılar,
Hayalime tırnak attılar.
Canımı bedenden ayırdılar,
Umutsuz bir yolda ilerliyorum.

Gecenin karanlığında gözlerimi bağladılar.
Yıldızları gökyüzünden birer birer aldılar.
Güneşi çekip karanlığa boğdular,
Gündüzüm geceye döndü yeniden.

Soran yok halimden,
Selam veren bir öğüt ağacı oldu.
Kıpırdayamadım yerimden,
Bu şehir dar geliyor bana,
Gitsem de ne fayda.
Her şehre birlikte gittikten sonra,
Fark etmez o şehir, bu şehir,
Benim için hepsi bir!

Dolaşıyorum Asi kıyısında ki kaldırımlarda.
Çiçekler aynı, kuşlar da aynı coşkuyla ötüyor.
Asi yine ters akıyor.
Değişen bir şey yok
Kokun sinmiş Asi’ye, senin gibi kokuyor.
Kapatıyorum gözlerimi, sen geliyorsun yanıma.
Söyle bana nasıl gündüzü severim,
Seni kaybetmek pahasına?
Usulet Coşkuner GÜNER