GİT DİYECEK KADAR BÜYÜMEDİM
Ah Koca Çınar ne yaprağını dökebildin,
Ne de toprağın derinliklerine kök atabildin.
Korkuyorum haşin bir rüzgarın ellerinde,
Oyuncak olacaksın diye!
Ne olur canlan biraz,
Seni kaybetmek beni de yıkar anlasana.
Gölgene sığınıp kurtulurdum bütün sıkıntılardan.
Ne yağmur işler, ne de rüzgar.
Yuvamdın sevgilimdin bir zamanlar.
Şimdi şu fani dünyada,
Garip bir serçeyim ben.
Bu kışta kıyamette nasıl göç ederim sen söyle?
Bir yanımda kırık bir kalp,
Diğer yanım bomboş.
Yalnızlığın kulu olmuş, senden başka kimim var?
Ne olur kendine gel Koca Çınar!
Belki bencillik ediyorum ama
Unutma seni çok seviyorum.
Eskisi gibi gözlerime bak, okşa ellerimi.
Zemheri ortasında üşütme,
Tenim seni özlüyor, gözlerimde hayalin.
Sorma olacakları ben de ölürüm.
Bir zamanlar sen morfin ben diş ağrısı.
Çılgınlıklarıma yelken olurdun,
Açılırdık korkusuzca en engin denizlere.
Dalgalar vurdukça sen eğilirdin.
Dokunamazdı hiçbir şey tenime.
Madem beni böyle öksüz koymaya niyetin vardı.
Niçin nazlardın ömür boyu, her dediğime imza atardın.
Nasıl bulacağım söyle bana,
Senin gibisini koca çınar?
Madem gidiyorsun beni de birlikte götür
Git diyecek kadar büyümedim!
Sadece bir nokta kaldım,
Daha çok beni küçültme.
Usulet Güner