4
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1047
Okunma
Güneşe ermekti
Düşümde görmekti güneşi
Fakat güneşe dönüşmekti en çok
Fısıltıyla kurtulurum sandımdı karanlığımdan
Ürkersem dağılır diye mürekkep
Kaptıkaçtılarda bir eski anı
Albümde sararsın diyeydi susuşum
Yoksa hançerimi çıkarıp kınından
Biçiverirdim rüzgârı
Akdeniz kokuyorum
Çilek açıyor avuçlarımın ortasında
Kırılıyorum kibrit çöpü gibi
Anlaşılmazlık dolu her yan
Bir daha hiç giremeyeceğim o dar kapıdan
Hiç konmayacak kelebekler omuzlarıma
Olsun
Ben o dar kapıdan geçip
Kelebekleri gördüm ya
Ve benleştim ilk, son kez
İnadına, inadıma...
5.0
100% (7)