O da herkes gibiydi ihanete özendi
Acısı üstündeydi bir yaralı kaplanın
Kurtulma ümidiyle her güzeli süzendi
Hadi ölmüş gözleri seyretmeye toplanın.

Ben vurdum o kaplanı istedim canı çıksın
Son kez de benim için o bedenini yıksın.



Törene hacet yoktur alışkındır ölmeye
Biraz tuz bulursanız basayım yarasına
Gerçeği söyleyemem gerek yoktur bilmeye
Bu sevda ağır geldi yüreğin karasına

Alnına sevdam ile laneti kazıyorum
Bu son ölümdür diye üstüne yazıyorum.



Kurtulursa yara dan bilin ki kalbi yoktur
Onu alıp sakladım üstüne yosun örtüp
Denizin diplerinde gizli yara dan çoktur
Korumaya almışım kendi kalbime sürtüp.

Bu tılsım ömür boyu onu beladan korur
Bir mücevher gibidir özel kasa da durur.



Şimdi boylu boyunca uzanmışken geçmişe
Üstünü örtmüyorum yanıyor nasıl olsa
Lanet de etmiyorum sol yanım da göçmüşe
Ne kadar sulu sepken şu gözlerime dolsa

O da kimmiş diyerek yapmıyorum densizlik
Sevdamı ona sardım üşütmesin bensizlik..



Ayvazım DENİZ