Yağmurlar kirli yağar bir bulutla öpüşsem
Günâhkar bu mevsimler alnıma seni yazsın
Şımarık saçlarından dudağım kayıp, düşsem
Paramparça gülerim sen beni anlamazsın


Hangi gün sana gülsem şüphe ettin dudaktan
Sancılar vurur ama ben gibi inlemezsin
Gözümü esirgemem dalında ki budaktan
Sessizce konuşurum sen beni dinlemezsin


Serçelere sokulur gökyüzünde uyurum
Hangi rüzgar kokunu getirir bilmiyorum
Kaç asır sonrasında sona erer bu durum
Sen gelirsin diyerek ben sana gelmiyorum


Erguvan kırmızısı bir aşk var yüreğimde
Uzaktan gören beni yangın yeri sanıyor
Bir gözlerin asıldı görmedin direğimde
İlk defa şu kalbimde bir sevda uyanıyor


Gönlüne merhem diye gönlümü eritirim
Saçların Aslı olsa yanarım düşünmeden
Sen iste ardın sıra dağları yürütürüm
Zemheriyle sevişir, donarım düşünmeden


İnanmanın o gizli dehlizlerinde gezdim
Korktuğum her gölgede dönüp sana sarıldım
Başıma geleceği daha ilk günden sezdim
Kaderin böylesine ta içimden darıldım


Bir serçe kanadından öperek sana salsam
Sevdiğimden diyerek yüzüne sürer misin
Farzet zindandır bu aşk bin yıllık ceza alsam
Bir delilik yaparak yanıma girer misin


Bilirim ki her ateş saçlarıma bağlanır
Ayak altına düşer şu yüreğim ezilir
Bilirim Aslı’yım ben günahıma ağlanır
Vazgeçemem bu aşktan adım deli yazılır



Ayvazım DENİZ/UYTUN