Anlamanı istedim,
Bazen çaresiz bırakıyor insanı sensizlik;
Uzun sesizlikler volta atarken dudaklarımda.
Ne çok tüketmişiz herşeyi diyorum.
Oysa bir eşgale ihtiyacı yok,yokluğunun işgalinin
Katran karası bir sevda ağlıyor,bir keman sesinde
Ve kaldırıma yayılmış gözleri ama
Dilleri lal yalnızlıklar.

Suçüstü düşmek vardı,
Ve pususunda intizar yüklü gecelerin
Unutulmuş saatlerinde ,sana ibadet dillerim
Canı cennete şiirlerin,
Mavi çocuk gülüşlü sabahlara uyanmak dileğiyle
Girdim yokluğunun koynuna.
Oysa her uyku hücresiydi yokluğunun
Her uyanış kıyamet...

Uzanıp dokunurum sandım avuçlarına,
Ve mahşer meydanlarında yıkılıp kalmak istedim yüreğinin
Anlamazsın biliyorum,
Sitemim kendi çaresizliğime...
Git,istedim ,tükensin istedim kahırlı sözler,
Musallası olsun adımların ,ayrılıklara
Ağır geldi be adamım ,
Argo bir gülümsemeyle,Beyoğlunun arka sokaklarına
Bıraktım seni,
Hangi günahın koynunda uyanıyorsan,
Sırtından damlayanları ter diye algılama,
Ardından hep baktım ,iki çift göz yaşıyla,
Ve alnındaki çizgi sızlarsa bir gün
En keskin bıçaktır ahlarım
Sana diil ,adamım kendi çaresizliğime isyanım...