Sadece yaşamak yetmez ;
Kandırma beni sevgili bir tutam çiçekle bahar gelmiyor.

Geceye şiir değsin istedim,
Geceye solgun sözlerin değsin istedim,
Şimdi sana acıyı anlatsam,anlamazsın ki,
Memleketi işgal altında,yakıp geçmişini
Sadece nefes alabilmek için hudutlar devirmiş,
Aynı gökyüzü altında ,hırpalanmış bir çocuk bakışı desem,
Ve delinmiş bir gözbebeğinden akan mavi bir bulut desem,
Katran desem,işgal desem,
Anlamazsın ki,

Susmayan acılara sigara yakıp,
Kaçak çay tadında ,yasaklanmış bir dilde söylemek seni,
Yüzünün coğrafyasında,mayın tarlası anılar,
Hangisinde soluklansam ,
O an şiir şiir geçiyorsun aklımdan;
Sonra süryani bir yalnızlık oluyorsun,
Ermeni bir ayrılık...

Guslü bozulmuş iyi niyetlerimin,
Hangi küfre sığınsam
Ben aşka mülteci...
Hangi cami avlusuna sığınsam
Hangi sarı çiçeğe sorsam her mevsim hazan..
Aşkına,gidişine,katliam
Hani sen hiç bir acıyı sahipsiz bırakmazdın..
Hani tren katarları geçerdi,
Ay yoksunu kara gecelerden.
Sen anason kokardın,ben beyaz şarap,
Gülüşünde bir ömür kurardım,
Kocaman açardın kollarını,
Tüm il göç idarelerine inat,
Göç ederdi çocuk düşlerim,
Hani yoksunya ,
Resimlerin bile yüzüme bakmıyor.

Ey gözleri Mezopotamya,
Yüreği Anadolu sevgili..
Hangi devrim savaşında kaybettim seni,
Hangi paragraftan sonra ’’ama’’diye başlayamadım
Kaldığımız yerden...
Anlamazsın ki...
Bilmezsin yüreğimde düğümlenen seni..
Kırılan kolum,sabaha eksik uykularım,
Düğümle yokluğunun düğmelerini
Ben yalnız razıyım sensiz şiirlerde nefes almaya...