Çıkar içindeki kirlenen kalbi,
Haydi, çocukluğumdan kalsın,
Bana anlattığın hikâye, gülümse,
İçini doldururken sıcak sıcak sevgi,
Bu nasıl sevmek öyle diye haykır,
Duvarlar inlesin, titresin.
Ben bu gül tadını seviyorum diye,
İç, hayatın acısıyla dolsa da kadehin.

Suskun dillerin düşkün düşlerinde bile,
Sen varsan kara çalınsa da alnına gecenin,
Pembeye döner ve can bulur küllenen aşklar,
Kendi küllerinden doğan kuşlar gibi,
Gökyüzüne meydan okurcasına uçar,
Sanma dilimde senden yana beddua var,
Alnım her secdeye düştüğünde,
Ellerinin itişi gibi dualar ettim sana,
Dünyalar dar gelirse ey insan,
Benden bilme, burası dünya.
Son demlerini yaşarken nefesimin,
Şirinyerde demlenirim ben,
Bir Leyla koşar gelir,
Düşecek diye korkarken,
Dikenler batar ellerime,
Acılara senden gelse de gülerken,
Gülümse.

Kimsesiz çocukların iç sesiyim kendimce,
Geceleri ateş söndüren soğukları olan,
Sokaklarda yatıyoruz biz yalnızlıkla,
Cana can gibi, koyun koyuna,
Korkuyorum bazen uyanır diye,
En derin uykularından,
Tutuyorum kendimi yok sayarak,
Ve sabah olunca terk edip gidiyor,
Gündüzün paravanlarının ardında kalarak,
Gülümse, ağlama sırası bende,
Dualar yolluyorum sana ağlayarak,
Helallik almaya sakın gelme,
Helali hilalli bir gecede gömdük geçende,
Gülümse,

Dudu Teyzem öldü,
Ne ağladım seni hatırlattı diye,
Ölüm Allah’ın emriydi zaten,
La Tahzen üzülme,
Her şeyin bir görevi vardı bu âlemde,
Sen görevini yerine getirdin.
Sırtımda hançerin, sevgin kalbimde,
Ben evsiz kaldım, kimseler bilmez halimi,
Artık gönlümü sana açtığım gibi açmıyorum.
Susuyorum, ölüyorum, gülüyorum.
Gülümse,
Sonsuzluğa gidiyorum.
Sarıl kendine.
Benim kaderim çetin, adım zor,
Evladın erkek olursa verme.

BAKİ EVKARALI