hayrettin taylan




darmadağınık bir yar’dağın sevi tepesinde nefessizim
çiçekli cümlelerin ortasında sensiz sözcüklerin serisiyim
tutkunun yamacında nefsimin esintisine seferiyim
zembereğin dağıttığı zamanın suskusunda yalnızlığın o’nuyum
bir’i gösteriyor aşk



gereğin kesintisinde bakışların giyotine kardeş
içlenişlerin sevi kesintisinde kesiliyorum aşinalığa
yalnızlığın yarası yarsizliğin arsası, kendimle buluşmanın ırakı
aşk durdu , aşk durulandı, darası yok bu yokluğun
can kırıntıları arasında bülbülüğüm gülüne doymaz
yap-bozların buzul andında bitiyor vuslat tilmizliğim
artık, aşktan da büyüğüm


acilen fiillerinle çekimlenmelisin ömrümün yükleminde
prematüre özlemlerin güvezinde özümün öznesi esrik
bir yaşında benim bir’im , bir’liğim
bir sevdanın sayısızlığına sayaçtı sensizliğim
bir vuslatın tanımsızlığına ayraçtı kitapsızlığın
protez yarınlar sunan sözlerinle tutunuyordu dünyamın ayakları
fotosentezim nefesinle başlamaza içsel ormanlar yanacak yeşil gözlerinde
damlaların tektonik gölünde yunusluğum görünecek
ablukaya alınmış tutkunun seyrinde gelmeye zeylim artacak
yakışın filminde sahnenin sensizliği yanacak aynı şeritte
bakışın senaryosunda okunacak bahtının aşk yazgıları
hatırlarımın ortadağusun’a değecek barış
sözsüz bir kudüs gibi içsel mabedime dokunacak mistik algı
gözsüz bir kitabın ortasında yanacak gelemeyişin kutbu
sofi’nin solfejinde bitimsiz kalışlarımı özetleyecek metafizik
içimde çevrilen içimin dilinde yabancılaşalım
alışkınlığımızın dilsiz destanında epik mecraya koşalım
varışımızın varoluş mistisizmde etiğin etine bürünelim
ben “bir “toplayıcısıyım" biz olana dek
ben “ bir” sarrafıyım biz sırrına kamil olana dek
ben “bir” toptancısıyım, biz bize olan dek