Adresi belli olmayan bir yere yolculuğa çıksam,
Uzasa yol, geriye dönmek için acele etmesem,
Gittiğim yerler, bildiğim yerler olmasa,
Şaşırtsa beni, gördüğüm her manzara.

Dünü ve yarını bugüne taşımadan,
Sıkıntılarımı yanıma katmadan,
“AN” la bir olup doyasıya,
Bu yolculuğun tadına varsam.

Ben olmasam da dönecek bu dünya,
Bitirilmemiş işlerim var tamamlanır nasılsa!
Kırk yılın başında hayata vermişim bir mola,
Keyfime diyecek yok dokunmasınlar bana.

Pişmanlıklarımı ve keşkelerimi ardımda bıraktım,
Bu kadar rahatlayacağımı bilsem daha önce yapardım,
Cenneti de cehennemi de bu dünyada yaşadım,
Uzun sandığım hayat nasıl da kısaymış anladım.

Arada sırada herkes vermeli rolüne ara,
Seyretmeli kendisini en arka sıralarda,
Ötelerde bir yerlerde hayat varmış ama,
Gidenler de dönmüyor ki anlatsınlar bana.

Özgür bıraktıklarım bir bir dönüyorlar şimdi,
Sevmekle kalmayıp, sevilmişim tam da hayal ettiğim gibi,
Fakat zamanlamada bir hata var,
Yaşamak için vakit doldu …BENDEN BU KADAR!