kaderim gülmedi şu yalan dünyada dogdum dogalı
hangi dala el attımsa kırıldı yok oldu gitti
bir virane hayat yaşarken sere serpe ömrüm
sevgilerde seninle birlikte anlamını kaybetti
bu gece yüregime kan damlıyor beyaz gülüm

soguk bir rüzgar esiyor yagmurlu havanın ardından
aşk şarabından sarhoş olan gönlüm uyya kaldı öylece
resmin ellerimi ısıtırken hayalin kalbimi yasa bogdu
yoklugun paslı bir hançer gibi saplanmış yüregime
bu gece düşlerime kan damlıyor beyaz gülüm

ruhum bedenime dar geldi bu akşam kadehlerde arıyorum seni
meleklere sor beni sensiz ne hallerdeyim sevgili
çıldırdım aşkınla deli divane bir serseriyim şimdi
harabe gönlümün asil sultanı demek sende gidiyorsun öylemi
bu gece gidişlerine kan damlıyor beyaz gülüm

rüyalarıma gelmiyorsun artık gülümsemiyorsun bana yar
bakışlarında bir ihanet var kaçıyor gözlerin gözlerimden
takvimlerde sustu bugün yazmıyor gidecegin tarihi
anılar yaktı bugün küllenmiş aşkın ateşini ellere inat
bu gece yokluguna kan damlıyor beyaz gülüm

ismin volkanda ateş oldu hece hece yanıyor dillerimde
ayyaş sokakların berduş kralı dediler erkan sezgine
ağlamazdı gözlerim sızlamazdı yüregim böle inceden inceye
damarlarımda dolaşan sevgini bir kurşun sıkta durdur sevgili
bu gece hayata dair ne varsa herşeye kan damlıyor beyaz gülüm

Erkan Sezgin