Bu dünyada üç değer onur, gurur, iffettir
Var ise hataların, muhattaba af ettir.

Gelmez ise elinden yüreğe söz geçirmek
İş midir ki yaptığın sayfaya harf göçürmek.

Bedbahttır nice gönül, saçlara ak düşende.
Ateş olmuş yanmış da, nice dağlar aşanda.

Nice aşıklar geçmiş sevgiye kul olanda
Kolay mıdır o kadar kim kaybetmiş bulanda.

İçse de aşk şarabı, geçmez gönül yarası.
Sevmek midir uzaktan, mutluluğun yarısı?

Çekince yürek demi, bilgin kılar ademi.
Devirir yüce dağlar, yükselince kıdemi.

Doğrulukla dürüstlük, insanlığın darası.
Kula kulluk edenler, iki kapı arası.

Kirletirsen özünü, bulamazsın çözümü.
Konuşma düşünmeden, yalatırlar sözünü.

Soğuk yürek kör göze, bulunmaz hiç bir çare.
Minnet etme yalana, kalmayasın biçare.

Özün sözün bir ola, boş kalmaya ellerin.
Balla şeker katıla, tatlı ola dillerin.

Sakın dönme sırtını, insanın emeğine
Uzanmasın ellerin mazlumun ekmeğine.

İnsanlığa değer ver öpme namert elini.
Eğilirsen zalime, tutamazsın belini.

Gurur, kibir, büyüklük bencilliğin mayası.
Uzak kala riyadan, gözdür özün aynası.

Ne verirsen alırsın, umut eyle çölüne.
Muhtaç komşu komşunun, ateş ile külüne.

Tutarlar gül olursan, diken olma atarlar.
Olmazsan kaliteli, seni pula satarlar.

Dostun gönül bağında, bir salkımlık yer ara.
Ya siyah ol ya beyaz, pus indirme diyara.

Akan yolcularız, biz iki kapılı handa.
Pir geldik pak gidelim, ak olalım cihanda.

Demiş dünya malına, meyletme sen gönlünü.
Çok kapılma bu güne, düşün hesap gününü.

Dünya böyle dostlarım, işte geldik gideriz.
Bir nefeslik molada, başkasını güderiz.

Ne bir eksik, ne fazla, alacağımız nefes.
Dururken aç kalanlar, acıdır bunca heves.

Adını koyamadım, Canfaniyem ne ola
Ettiysem sürçü lisan, gönüllerde af ola.

Yüksel Bey Ocaktan.