Göğün ş/afağını söktü iblis
Kör bıçağıyla,
İğnesi Kırıldı terzilerin.
Üç gün ağladı gök,
Üç gün aç kaldı bebeler,
Üç tüy düştü saçlarından aşkın rahmine,
üçe bölündü her şey,
Aritmetiği sapkin gezegenin.

ve
Kalem tükürdü kelamını,
Son nefes gibi,

Evdeki halı kadar kirlendi herşey,
Misafir çocuğu oyunlarında.
ve
Sen
Hala saçak altı sevişmelerin kadını,
Biriktirdiğin acıların bereketi,
Harcadıkça ömürdeki tükeniş...

Sus!

Yenildi aşkın şovalyesi,
Miferi paramparça,
Kalkanı delik.
Vatanım vücudun,
İstilası andı piçlerin,
Göğsünü tırnaklayarak yırttı anasının rahmini,
Ucuz sevişmeler deminde,
Şehvet senfonisinde.

Hadi yaz ağzına geleni artık.
renkli aşk mektuplarına,
ve beyazın kırmızıya olan aşkını,
Kırmızının ihanetini,
Başkasını düşleyip,
Birbirimizle yattığımızı,
Başkasını öpünce dudaklarımızın kuruduğunu,
Yaz üç köşeli bir muskaya,
Aşkı korusun diye...


Nöbetçi_Piyanis.