Gözlerinde yitirdim tüm benliğimi
Kalmadı bende bir ben daha
Sensizim, kimsesizim
Artık bir hiçim

Seninle buluşacağım zamana kadar
Hayallerimi koyup bir sandığa
Kendi karanlığımada yaşıyorum
Parmak arası yanıklarımla yad ederken seni
İçtiğim sigaraların dumanında boğuluyorum

Senli düşüncelerim arşa yükselirken
Ben sensizliğinde ölüyorum
Hani elimi uzatsam
Bir elif miktarı kadar yakınsın
Değdi değecek
Sonra
İçimin içine ekiyorum seni
Büyüdükçe büyüyorsun

Çok sevdiğim karanlığım bile senden yana
Engel olamıyorum kendime
Ve aklıma gelen sende
Kahve gözlerinde yitirdiğim benliğimi arıyorum
Kendimi, adamlığımı
Bulamıyorum

Ne yapsam senden ayrılamamıyorum
Üzerime sinmiş kokun
Çıkmıyorsun aklımdan
Gözlerim gözlerine iltica etmişken
Kaçak çay tadında yaşıyorum seni
İçten içe...