siyah uçlu karanfili çektiniz koşun
daireler
daireler içinde kuşku
konuşun
hangi eller kavuşacak ellerimize
denk gelirse kazanacak o talihli kim

hepimizi bağlıyor diye bu iddia
hayatı eleyip en sorgusuz yerinden
yakalanmak o ince hastalığa
kalkın
kalbinizi silkeleyin lütfen

hızlı döküntüler
yavaş döküntüler
vakti gelince hep birlikte döküldüler
kiminin şırası tatlı
kiminin acı
uç verip sonsuzluğa gömüldüler

bulutlu sevgilerimiz adına üzülen yalan
o yalan ki bir parmağı acısa dayanamaz
korkup kaçar kendine
verin ona bir ayna yıkansın
yıkana bilirse eğer

bahsedenler borozanlarını şişirip karar versinler
ben tahtalı diyorum
diğeri eşekli
ışıklı veya eşekli ne fark keder
nasıl olsa hepsi aynı yere gitmeyecek mi

dümenini düzeltip bu yolun
şiir ağzımla
sana umutlar yazmak isterdim çocuk
sıcacık kokusunu unutmadan annenin
dünyalar vermek isterdim sana
bu oyunun bozulan karamsarlığını silecek şefkat
henüz düşmedi daha
düşler içinde vermek isterdim sana
ağzıma sıkışan bozuk gülüşlerimi

geçecek gerçek ışığı yaktığında bir sabah
aniden uyanır gibi boş avuçlarını seyret boşluğun
dinle
kimin şarkısını duyarsan dinle
insan dediğin kendini
kirlendikçe öğrenir.