zamanın dilinde çorak bir türkü
kim dinliyor bakıyorum gözlerim avuntuları siperlemiş menzile
suslar zamane hattında kaçacak yer diyor birileri
sığınacak bir nokta...




sonsuzluğa sarılıyorum lavanta bunalımlı sabahta
başka ütopyanın incileri diyorum
onlar da aynı renkteler mi diyorsun?
bilmediğim anda gözlerin dalıyor boşluğa
ve ben tükeniyorum kirpiğinin ucunda
...


hangi ağacın gölgesinden bahsediyordun çocuktuk ve dündü
geçmiş geçip gitmişti ben kendimi bile bulamamışken
şimdi dar çatılı evlerin caddelerinde sabahlayan bu kadın
tenime dokunuyor nefsime dokunması gerekirken.
o beyaz ben beyaz
ortalık esmer bulutlarla dolu.
başka zamanların yabancısı değilim.
bolluk dönemlerinin en zengin örneğiydim
şatafatlı bir yafta boynumda,
ama kahretsin!
adam akıllı dokunamıyorum hecelere
ben dokunmak istedikçe kaçıyorlar iğnenin en zorlu deliğine.
bu kader değildi diyorum
ve başını arkaya yaslayıp olduğunu kim söyledi ki diyor arsız kadın.
blue jean çağıymış üzeri örtülmeye çalışılan zamanlar
altın harflerle sırtı sıvazlanacak dönemler yetişiyor ötelerde

yeşermiş sebzeler olgunlaşmış meyveler tadı leziz kurabiyeler
ben hiç yanlış bir ders görmedim
görebileceğim en büyük ders sınıftaydı ve hepsinden geçtim büyük bir asaletle
ben kuralların içine işlediği bir dilde bir şeyler öğrendiğim yerdeyim
öğrenirken unutuyorum her şeyi






aşk ölüm mü gözlerinde ve bir intihar mı ellerinde
kırılmış tüm oklar ağlıyor görüyor musun
ve gördüklerini fark edebiliyor musun?
nereye gidersin bensiz bir şehirde söyle
hangi çoklu yaşantıların kırbacı şaklar teninde
alev alır bakışların albenili bir sözün devriminde
yüksel üstünde kelimelerin tüm vakarlarının önünde eğil!
ve bağdaş kur dizelere
sen sürümlü hecelerle kanat kendini
düşlerine bulaş ve sataş onlara hunharca
hadi atlatabilirsin kendini kanatmadan
atlatabilirdin oysa ama atlamayorlar değil mi?
tüm keyifsizliklerin üzerini örtme eğilimindeki gereksiz çabana hayranım biliyor musun
sen koyu lacivert yanılgılarının ederisin
dokunduğun her yarayı kurutan bir penisilin’sin sanki tenimde
nasıl kahroluyorsun görüyor musun?
hadi gün aşımına dek bekle
ve yut şimdi tüm sözcükleri ıslansın hepsi
ve dökülsün dudaklarından sonsuzluğa

*



Maide Özgüç