Aşkın bahçesinde açan gül isen
Seher yeli ile sarıl sarıl gel
Yusuf-ü Kenan’da sabrı dil isen
Mısır sarayında sürül sürül gel

Kimi seyyah oldu kaldı yolunda
Kimi çiçek açtı soldu dalında
Menzile ulaşmak değil elinde
Rızasız gönüle darıl darıl gel

Mansur’un çölünde vaha görünmez
İbn-i arab-i de saha görünmez
Ethem’in sırtında çuha görünmez
Kıyl-ü kalden bütün arıl arıl gel

Ne kalemler yazar ne dil anlatır
Bu derya dalana dibi boylatır
Bilmez ehli zahir kim ne söyletir
Harfsiz ve hecesiz kurul kurul gel

Gönül bahçesinde açan goncalar
Sevda ocağında tüten bacalar
Denizin dibinde inci kurcalar
Güzelin boynunda pırıl pırıl gel

Dağlar boyun eğdi yükseldi ova
Denizi yutarken dolmadı kova
Aşkın silahıyla çıkanlar ava
Kapında bekliyor gürül gürül gel

Muammalar cevap bekler her zaman
Laf etmekten aciz susunca lisan
Fikir tezgahına düşünce insan
Renk renk desen desen örül örül gel

Nehir yönü belli denize akar
Her gece mutlak bir sabaha bakar
Aşıkın feryadı duyanı yakar
Sevgiliden müjde eril eril gel

Abdulkadir yıldız

kiyl-ü kal : Dedi kodu