Dünyayı feth etti gül kokusu
Her sabah goncalar açar gel gül yar
Dikenler incitir sarmış tutkusu
Kanatır yaprağı biçer gel gül yar

Zamanın kakülü güle hasretti
Gül kendin zamana bütün hasretti
Damla damla sızdı kalpte yer etti
Ağyar dost ilinde göçer gel gül yar

Güller ile güle benzedi çiçek
Aynı güzellikte aynı renk gerçek
Güneşin yanında yıldızdı tek tek
Geceye ışığı saçar gel gül yar

Hazan vurdu dalda kurudu kimi
Fırtınalar bastı dik durdu kimi
Cam döşeli yolda yürüdü kimi
Bin türlü belaya duçar gel gül yar

İncileri dizdin altın gerdana
Kabuk düştü özler çıktı meydana
Kök gövde dal karşı karşı yan yana
Hakkın pertevinde ölçer gel gül yar

Yaralı yürekte acıyı yudu
Taş yastıkta başı gözü uyudu
Uzaktı yolları hedef büyüdü
Bekliyorlardı hep naçar gel gül yar

Mekan değişirken hem değişti plan
Yerinde büyüyen yanında olan
Hakikatte onlar ölümsüz kalan
Sevda için candan geçer gel gül yar

Budandılar yine bitmedi sevda
Ölüme koştular gitmedi sevda
Kendinde taştılar yitmedi sevda
Sevdayla sonsuza uçar gel gül yar

Çiy damlası düşse etmez tahammül
Nasıl sadakat bu gör neye şamil
Bu bahçede üstün kıldı Rabb’m bil
Hakikat suyundan içer gel gül yar


ABDULKADİR YILDIZ