6
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
2638
Okunma
Henüz 4 yaşlarında bir kız çocuğu’nun yaşama hazin bir vedasıydı yaşadığım.Lösemiydi ve
tüm müdahalelere , çabalara, çırpınışlara karşın kaybetti yaşam savaşını.Neyi düşünerek ,
nasıl gülümseyebilir , gülebilir , gülümsemelere şiirler yazabilir ben bulamadım yolunu...
Bunca insana çaresizce birer birer sevdikleriyle vedalaşırken , yaşamın gülücükleri üzerine
odaklanmayı maalesef unuttum ben.
Şiirlerime " oldukça kederliydi " türü yorum ekleyen dostlarımızdan özür diliyorum burada.
Alşmaları gereken acı bir gerçek de budur : " ben bir hüzün şairiyim " ve bunu ben bile
asla değiştiremem bu yalan dünyada.
önce içime çektim bu gece
derin bir nefeste tüm kederlerimi
sonra üfledim usulca
sigaramın dumanıyla savrulurken
bir tren garında
veda ettim gidenlere
dönüşü olmayan kompartmanlar’dı yine dolaştığım
yalnızca gidişe alınırdı burada biletler
çoktan ayırtılmıştı
habersizce gülüşleri gözlerinin
kirpiklerine dolanan bilinmedik kader
ah ! yine bu keder
hüzünle karışık bir akşamüstü
yaşadıkça yalnızlaşan insanların duvarlarımda siluetleri
yine de gülümsemeye çalışan
parçalarını toplamaya dermansız
kırık dökük aynalarda hasta çocuklar
hepsi de nasibini almış nasipsizlikten
ah ! gözleri dahi görmez
habersiz bir yolculuğa hazırlarken
ölümlü birilerine yüklenir bin bir ölümün yükü
gülümseyişler göz bebeklerine ağıt
tüm yağmurları içine akıtırken bu akşamüstü hüzünleri
kim , nasıl yakıştıracak
ah ! bu çocuk yüzlere
hiç yakıştırılamamış bir şeyleri
gülümseyişler olsaydı bari diyorum
bu şiirde
her şeye rağmen
gülümseyişleri de yazmalıydı yazan
yazmalı ki yaşanmalıydı
son deminde görmeyen gözlerin
el kadarcık yüreklere düşen
anne hasreti yerine
gülümseyişleri de yakıştırmalı şiire
böylesi hüzünlü akşamüstleri
solan sonbahar yapraklarınca
yağmurlu bir kalemin kederi
kağıda dökülmediği bir gün
belki
sigaramın dumanı alıp götürmediğinde
dönülmez diyarların yolculuklarına
her gecenin gölgesine sarılıp bir başka çocuk
düşmediğinde üzerime
yıkılan duvarlarımla depreşmiş bir şehir gibi
ah ! ne bileyim
ben de yazmak isterdim
belki yağmurların dindiği bir gün
bir şiir
gülümseyişler üzerine ...
( Bilgi notu : Kullandığım laptop’un ses kartı ile ilgili bir sorunu var. Bu nedenle seslerin
yeterince yüksek düzeyde kaydı mümkün olmuyor dostlar.Şiirin ; hoperlör sistemi ya da
kulaklık ile dinlenmesi en güzel sonucu verir. )
Mert YİĞİTCAN
03 . 01 . 2014
İstanbul
5.0
100% (11)