Sen uyurken kapında, yağmurda yaşta yattım,
Düşlerinden aşk çaldım, kalp evime kapattım.
Gözyaşımdan gam aktı, hem bahtımı ıslattım,
Ahvalimden hoşnuttum, en güzel keyfi tattım.
Dertlerin mutsuz etmez, biraz daha kat keder,
Yardansa hazdır yetmez, lezzettir ne fark eder.

Yüreğimde cemreysen, uyan hasretim kansın,
Bir kez talihim gülsün, ömrüm vuslata bansın.
Her bir zerrem ürpersin, halvet sansın utansın,
Ya da kovarak öldür, beden kahrından yansın.
Yoluna baş koymuşum, olsa da ev bark heder,
Her duyguya doymuşum, aynı şey ne fark eder.

Meğer aşkın katıkmış, soğan ekmek haz gelir,
Mihnet verse de hayat, yanımdaysan az gelir.
Benimleysen güz bahar, zemheriler yaz gelir,
Çatık kaşın tebessüm, kem baksan da naz gelir.
Kırgın değil hislerim, etsen bedbaht derbeder,
Sanma ki kin beslerim, sendense ne fark eder.

Her kelamın merhemdir, zehir aksa sözünden,
Üzülmem zevk duyarım, acı çeksem yüzünden.
Meşakkatin sefamdır, asla yılmam hüzünden,
Yeter ki koy bahtına, düşmeyeyim gözünden.
Sevmek hicran dermektir, vefasızlar çark eder,
Uğruna can vermektir, canansa ne fark eder.

Leyla isen Mecnun’um, külüm harına yandım,
Çilelerden mutluyum, çünkü sevgine kandım.
Cefam değil çaremsin, şek şüphesiz inandım,
Kalp çölümde vuslatı, sende bulmaktır andım.
Sevdan huzur sunsa da, gönlü nara gark eder,
Bağır korla yunsa da, ben külüm ne fark eder.