kırmızı kulaklı pazar
duymuyorsan kapat
radyoda ayağı yeni kesilmiş adam anonsu
bense beyaz bir tabelanın altında bekliyorum

geçenlerin yüzü camda
onlara aşk atıp tutmaları için yalvarıyorum
döşemeleri zırlaşıyor yeni çocukluğumun
neden karışıyor apartmanlar kaldırımlara
sormuyorum
konuşan içimin içi
çabuk geç
bir logar kapağı bul saklan
fareler günaydın desin akşamın bu vaktinde
utanarak merhaba diyelim bizde
utanarak hoşçakal

deli bağırıyor ben yaşayanlardan değilim
ölü muamelesi yapsak ağrına gidecek çarpışanların
unutup kıyısına bir mum yakıyoruz
ısınsa da baksa yüzümüze
ama
oralı bile değil

sizi beklerken ne düşünceler incinip gitti
yolunu kısalttı bir dilenci
bir esnaf kepengini indirdi
tıraş olan adam elini kaldırıp silkeledi kendini
baktım ki aynı yerde bekliyorum
o kadar karıştı ki her şey bir birine
biri balkona çıksa
seni seviyorum diye bağıracaktım

iyimser çırpınışların söylediği şarkılar
ileride bir pankart
sayın muhtar adayımızın ilk yalanını yazıyor
gülsek mi ağlasak mı
beklesem bana zarar üşümüşüm
ellerimde yalancı çiçekler
seni görmüşüm.