Teslimiyetin simgesi belki rüzgara bırakılan saçların
Yaz sıcaklığı derin bir sancı yürek koruna benzetme
İmgesiz kalır resimler…



Dut ağacında sallanan salıncak
Sarkacı kaçkın saatlerin eski mevsimi
Hatıraların dilsiz kaldığı…



Coşkun nehirlerin deli denizlere döküldüğü bir iklim
Suskunlukları boğduğu bir andır şelalelerin konuşamadığı
Ki taylara kalır nal izleri kırların orta bir yerinde…




Yemyeşil sevişmelerin baharında
Bir yudum suda boğulur boğaz
Matemli gecelere düşer her ..her ..her...kayan yıldız…



Gitmeler üşütür içini insanın
İnadına kanar ıslık , ıslak kalmış dudakta
Aşk düşerken katrelerle sol boşluğa…



Melodisini yitirmiş ay biçare
Naçarlığın yakamozu yaslanır karasal bir şehre
Deniz kadar sulu bir o kadar kurak bir haykırışa “Ankara”



II


Şimdi omzumdan bir kartal kalkar
Tüylerinde derin hasretlikler,
Dağlarda kar kokusu ta uzaklarda yosun…



Martılar umut olur beyazıyla maviye
Sandallar dalgalarla sarmaş dolaş
Bir aşk öyküsünü bana yazmak yakışmaz…



Bana düşen tek şey kuyruğu gökte uçuşan düşler
Bir de ateşböceği şarkılarını dinlemek
“birazdan başlayacağım”
Az müsaade et aklım, öncesinde biraz şiir okumalıyım…









Dizim gözümle birlikte eğer kalkarsa göğe, parmaklarımla gecenin göğsüne görünmez bir çizgiyle yazacağım şimdi seni….