-Nasılsın?

-Bizde iyi olmak adettendir
Siktir et...

ŞİZOFRENİN NOTLARI-2

I.
Ölüyorum diye haykırdı
sımsıkı tutunduğum hayat
Yüreğimle hem de!

Cesedi gömdüm

Cesaretimden geriye bir tutam bıraksa
Hemen orada emekli olurdum inan
hayattan...

Bir çırpıda kurtuldu ve gitti
ayaklarındaki prangadan

Bıkmadan usanmadan
takip ettim
Şakaklarıma cerahat düştü...

II.
Karanlığa minnettarım
Bugün de beni güneşin o sahtekar şefkatinden kurtardı

Hep o’na bir şey olur diye korktum
Bilirsin ;
karanlık şeyleri severim...

III.
’Bir ömür bitti ;
ve halen bu aşkın otopsisini de yaptıramadık ...’

Mırıldanıyorum işte kum saatine bakıp
Başım omuzumda
Gözlerim açık
Ciğerlerim kapalı...

IV.
Şafakla çıkar
sual eder rabbine dudaklarımdan
beş milyar yıldan bu yana dünya ;

’Neden hayat koca bir yaz kadar uzun,
bir sigara içimi kadar kısa?
Neden sevmeye zaman bulamayanlar
karanlığı çok görürler sevdaya?
Güneşle aramıza giren mevsimsiz yağmurlar gibi
kimliksiz her yara
Her an’ı bir gün,
her günü bir ömür gibi yaşıyorken düşlerim;
umutlarımı daha göbek bağı koparılmadan yıkan hangi beddua ? ’

V.
Kader mi dedin?
Yooo !

Şu fani hayatınla
kalıcı çıkmıştın karşıma
Bu bizim son acımız demiştin
Unutma !

VI.
Susmak ve kelimelerce bölünmek arasında kalan
bir aşk borçlan bana
Sebepsizim
Yaşayabilmek adına kalbini yalanlıyorum işte
Anla...

Bütün yetilerimi kaybettim
Acıkmıyorum
Susamıyorum
Yorulmuyorum
/.../
Fail de benim
Maktül de

Ben aşkı kanından tanırım
Bu yüzden ;
en fiyakalı ölüm her zaman benim hakkım ...

VII.
Merak ediyorum ;
hayat kaç para ?
Acılar
Umutsuzluk...

Ölüm beleş mi ?

Benim için hayat;
gıcırdamayan bir kapı icat ettiğim zaman güzelleşecek
Belki de o zaman unutacağım yalnızlığı

-Affedin beni romantizm budalaları...-

VIII.
İnan ki sevgili;
hangi dozda ne zırvaladığımı
ben de bilmiyorum...

Yer çekimi kadar kolay
skolastik bir ölüm arıyorum Orta Çağ acılarıma
Ayaklarımın altında bir soytarı hüznüdür artık
yar çekimi...