aklına gelecek
çok ayaklı bir ağacın kıyısından geçeceksin
renkleriyle üşümek o ilk yalnızlığın
nasıldır bileceksin

peki ya aşk
sarhoşluğumuzun dibinde
hesabını sora dursun geçmişin
yatıştırır mı dersin biraz
denemeler yağmuru serzenişler patikasında yürümek
haydi istediğin kadar bağır
bağır bağırabildiğin kadar

uykular bile yetmiyor unutabilmek için
ne değişti ay mı
güneş mi sabahı bekleyen
cinler duman olup kirpiklerinden aksa ciğerlerine
girmeyi bilmiyorlar mı sandın
o kahrolası kederlerine

öyle san
suya bakarken ve gümüş bir yola
ufukların uzağına kara bulutlar değmiş olsun
sen o çirkin içinle olduğun yerde bekle
birileri aynı yerde
ne düşünüyor denildiğinde
aniden kuşlar başlata bilir şarkımızı
yoksa
ağlıyor muyuz seninle

yaşananlar benim olduğu kadar

beraber paylaştık gök yüzünün güzelliğini
ırmağa sor ya da buluta
istersen toprağı eşele sor solucana
kirlenmiş bir menzile dökülürken unutulanlar
hatırlatır sonsuzluğu
istemediğin kadar.