"Unutmak imkansız ama hatırlamamak mümkün"

Önce sonbahar gitti sonra sen
Kuşlar ölmüştü fırtınadan
Yerine ayrılıklar besledim, peşinden

Kan revan içinde kalan yüreğim
Kimliksiz ayrılıkların kurban yeri
Hiç inananı olmayan bir dinin
En takvalı müminiydim

Hükümsüz bu tanrının izinde
Unutmaya giden ne denli yol varsa
Birbirine bağlanırdı, aklın çıkmazlarında

Belki hatırlamamak vardı
Öldüresiye yorgun düşmek için
Irgat gidilen buğday tarlalarında

Gittiğim her tarlada yetişen günahı
Şeytan şehvet kasesinde sunardı
Cennetin yollu uzun, cehennem oradaydı

Senden sonra
Hazın doruklarına yöneldi beden,
Başkasının koynunda, hayalin vardı
Tenim bayramlara kavuşan çocuklar gibiyken
Diner sanmıştım karın ağrısı
Başka tenlere ruhun arzularını bastırırken
Zihnimde iltihaplanmış anıların sancısı
Enfeksiyon kaptı, kabuk tutmaz
ayrılık yarası