Burada güneş açmaz
Daimidir hüzün bulutları
Ne zaman bir gönül sevilse
Dökülür yeis yağmurları

Kof düşünceler söndüremez
Bu asırlık ateşi
Dil üstünde sözcük kaydırarak
Ya da imal duygularla anlayamazsın kardeşi

Eğil!
Al, aklını yerden
Düşüneceksen doğru yerden
Önce kalbine sor
Sonra çıksın serden

Dinle!
Şu kısa hikâyeyi
Gör!
İçinden çıkacak nükteyi

Ellinde silah, alnında namlu
Birinin sırtında duvar, ötekinin avlu
Biri ölüme hükmediyor
Beriki yaşamak için yalvarıyor
Geçmiş elle geçirmiş ölecek olanı
Gelecek umut veriyor
Ölümle korkutanı

Şimdi!
Sen sor kendine
Kulak ver benliğine
Acı ayrı, dert ayrı
Bir fotoğrafta iki anı
Farklı dünyaları temsil eder
Bu karenin iki yanı
Gel de bizi “kardeş” tanı

Bu da sana son sözüm;
Aklının hikmetine
Gönlünün hürmetine
Diline pelesenk ettiğin
“kardeşin” niyetine
Çekme şu “kardeşini”
Efendi-köle himmetine