Sana bir şiir yazdım
Öldüresiye kırbaçladım mısralarını
Dört nala alıp götürsünler diye
seni zihnimden

Sana bir şiir yazdım
Tanıyamazsın diye
döktüm hayallerini,
yıktım düşlerini
harabeye döndü
Sevmeyi denemiş
Sevilmeyi becerememiş
Kadın yürekler gibi

Sana bir şiir yazdım
Aç kalır Afrika’da
Yaşamaktan önce ölmeyi
öğrenir çocuk yaşta
Barut kokan insanlığıyla
ilk o vurulur her savaşta

Sana bir şiir yazdım
Öpmek yasakken
Baldıran acılı dudakları
Günaha yer vermeyen toplumda
İğfal edilir, karanlık bastığı anda
Kadın, erkek, çocuk her yaşta

Sana bir şiir yazdım
Canını acıtsın diye sözcükler
Kırık bıraktım duyguları
Eline aldığın cam parçası gibi
zihnini yaralasın, gönlünü kanatsın


Sana bir şiir yazdım
Ölürken.
Boşluğa dalar gibi
hayatta sebepsiz bakan gözlerle
Oyuncak bebek hayali kurarken
Babasından yaşıtını doğuran çocuk kadınlar

Sana bir şiir yazdım
Gece yüreğime salıncağını kurmuş
Gelgitleriyle arzu denizimi taşırırken
Güneşi çektim kınından
Saplandı ışık gecenin kalbine
Yırtıldı kozası sabahın
Şairi öldürmüştüm, şiiri doğururken