2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1021
Okunma
Her sonbahar şair olurum
Kurumuş yaprak gibi
Düşer eskiler yüreğime
Bir bankta otururken yalnız
Ceketimle beraber
Esen rüzgarla sallanarak
Çekiç seslerini duyarım bakırcıların
Nokta nokta,işlenir ruhuma
Güneşi yakar,gölgesi üşütür
Buranın sonbaharı
Her seferinde biraz daha;
Ben yapar beni,alıkoyulmuşluktan
Her sonbahar aşık olurum
Her şeye ,ne varsa varlık aleminde
Kimse bilmez
Ne şairliğimi,ne de aşkımı
Ama her sonbahar böyle olurum işte
Cevap Yaz