Bir gündü bir ömre bedeldi
Ve gözleri dünyanın en güzel iki şeyi
Bir güler ki çiçekler utanır zerafetine
İki gözüm yağmurlara aşık olma sebebim
Yaslanıp oturduğum gün gençliğime
24 lik civanken hatırladığım
Mutlu masallarımın baş kahramanı
Benim dahi kelimelerimin yetmediği
Anlatılmaz yaşanır klişemsin
İlk günkü gibi eksilmeyenim
Yahu bir şey bu kadar mı bu kadar olur?
Öyle o kadar ki...
Ancak bu kadar o kadar olabilir
Her bir anı milyonlara değen
Beni ben eden benden öte ben
Gel dememe gerek kalmasın
Gözlerinin ufuğunda
Başka bir nazar yer almasın
İçime başka güneş ışıklar salmasın
Bahçelerimin elmalarını
Başka çocuklar çalmasın
Kulağına bir türkü söylesin bugün susmaz periler
Aklın başına gelsin mi artık?
Kim olduğunu kim olduğumu
Turkuaz rüzgarlar anlatsın sabaha dek
Bir uyan ki geçmiş güzelliğine
Sen ben asılı kalalım ikimiz
Başka bir kelam kalmasın aramızda
Ne de lügatlarda haricinde “biz”