13
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
3447
Okunma

Rab’bin rızâsıysa Rahman’dan talep;
"Hiç gönül incitme!" buyurmuş Mevlâ.
Bir söz ki, kavgaya, küslüğe sebep
Konuşmak yerine susmaktır evlâ!
En ufak hatayı edip bahane
Davranma kimseye çiğ, zâlimâne
Bazen tatlı dille iknâyı dene
Bazen de boyun bük; de ki "pekâla"
Öfke ile kalkan, zararla çöker
Kalbinde kin olan hep diken eker
Her kim ne çekerse dilinden çeker
Ağızda saklıdır en büyük belâ!
Uygun görüp Rab’bim, Yüceden Yüce
Cennete yol kurmuş; inceden ince
Yalan, gıybet, küfür ruha işkence
Zikirdir kalp için en güzel cilâ.
Kimi uymaz deyip çağa, zamana
Mesafe koysa da dine, imâna
Maksat ulaşmaksa asıl limana
Ya bir rehber gerek, ya da pusula.
Rehber Mekke Gül’ü, pusula Kur’an
Her mezar bir ibret "SON"u haykıran
Hazır olmak gerek ölüme her an
Azrâil vermiyor asla fâsıla!
Mahşere az kalmış; bugün arefe
Vazife verilmiş her mükellefe
Akleden kaybolmaz; varır hedefe
Okunmadan bir gün adına salâ.
*
Dizeler ârifce, dile gelmiş din
Güftesi yerinde, güzel melodin
Bunca şey söyledin, pekâla kendin
Uyuyormusun ki be hey ukala?
Mecit Aktürk
Berlin, 15.12.2013
Son dörtlüğün cevabı: Arkadaşı iyi tanırım. Gayretlidir :))