Denizin mas mavi, güneşin ışıl ışıl parladığı bir günde
Gözleriyle dünyası kararan birine
sen de gökkuşağı ol ki yaşama tutunsun
Hergün yürüdüğün yollar zor mu geliyor
Düşün o yolu yürümek isteyip de
Kara bir saldalyeye mahkum olan ayakları

Duyduğun seslerden nefret mi ediyorsun
Ya bu sesleri duyamayanlar
Ölüm sessizliğine bürünmüş gibi yaşayanlar
Onlar bile gülümsüyorsa bu hayata
Sen de sımsıkı sarıl yeniden dene
Yanlış yap ama yinede umudunu yitirme

Herkesin eli ayağı tam doğmuyor
Bazıları bir sıfır yenik başlıyor bu hayata
Onlar yıkılmazken, daha çok başarmaya çalışırken
Senin bu hayatla alıp veremediğin ne

Her engelliye yeni bir aydınlık ol
Bir kere de sen tut ellerinden
Onlara senin gözlerinle görmeyi
Ayaklarınla yürümeyi öğret
Her şeye rağmen yıkılmadan
Yeni hayaller kurmayı öğret
Engelli olan herkese yeni bir umut ol