Şişesinde pembe şarap içilmeyi bekler
Seyre dalmışsa körfezi mumlu korkuluklar
İzmir tulumu ince dilim, taze ceviz biraz
Körfezin ışıklı sandalına bindirilmiş umutlar
Mavi bir yolculuk adeta keyfe keder
Kristal bir kadehte yudumla ağır ağır gider.

Ay yok, yıldız yok, örter ince bir tülle göğü bulutlar
Yıldızlar kendi beşiğine üryan
Mavi bir çift göz içimde dairesel
Rüzgâr elinde raks eden sessiz ışıklar.
Pembe şarabın rengine üşüşmüş İzmir lezzeti
Dudaklara dokunsun diye birer birer...

Ne pembe, kırmızı, mavi ne de diğer renkler
Beni sürebilir ipsiz devrin düşlerine
Ne de ben sığabilirim körfezin mavi kilitlerine
Bırakalım iyisi mi kendi diline
Söylesin İzmir türküsünü tenime tenime
Dudak iziyle süslü al rujlu düşler
Derine çekilen bir sigara dumanıyla bu gece
Üstümüzde hafif hafif gevşer...
Y. Özmen "Bir Damla Suda Halkalar" şiir Kitabından, Temren Yayınları
Ağustos 2013 Narlıdere/İZMİR