Basireti bağlandı hepten,
Tüm kelimelerin;
Aslına rücu ederken bu ruh
Ve bu beden,
Yaşamın en kıyısında
Özlemle beklemekteyim…
Hayallerim ufuk çizgisinde:
Öylesine yoğun,
Bir o kadar ulaşılmaz,
Dinmedi ki esen rüzgâr;
Kâh kokunu taşıdı bana
Çok uzaklardan,
Kâh ıslandım
Kendi gözyaşımda…

Sebepli sebepsiz tüm çırpınışlar;
Bir yanım yalnızlık,
Bir yanım özlem
Ve aslında;
Neyi, kimi özlediğimi bilmeden.
Yer, gök öylesine engin;
Be ise kâinatta çoktan kaybolmuş
Bir kum tanesiyim;
Yitip gitmiş, ulaşılmazlığında
O uçsuz bucaksız sahillerin.
Belki de kayan bir yıldız,
Belli belirsiz.

An, gün, yıl ne fark eder;
Bilir Yaradan,
İçimden geçenleri
Teker teker.
Dileğim ise hep aynı,
Sürekli ötelediğim.
Bilirim, geç değil henüz;
Dur gönül,
Daha ne ki bunlar
Henüz yolun başı.
Söz verdim kendim,
Vaktidir artık,
Sildim kurumuş gözyaşımı.