Hayret!
yenilmişim
derin duygularda kaybolmuşum
çıkmazlardayım
her yanım şaşkın
sensizliğin tam ortasında
karanlığın kucağında
yollar uzun
yollar ki
her yanı uçurum
geceyle gündüz gibi
bir yıldız sana gülecek
yaktım yolları sevdiğim
acılar elbet bitecek


ve yorgun yüreğim
çıplak bir gece oluyor umutlar
sürünmekteyim
dermansız dertler biriktikçe
ağrılar sağdan sola göç etmekte
sabır diliyorum kendime
acıyarak halime


yürüdükçe bitmiyor yarınlar
uyuyup uyanmasam
rüyalarda seni bulsam
hiç bırakmasam

derin derin nefes alıyorum
hala umut ediyorum
ya çok seviyorum
ya da deliriyorum
karar vermekte inan zorlanıyorum
bir gerçek var ki içimde
seni her saniye yaşıyorum
yaşadıkça yaşatıyorum
yaşattıkça Ankara gülüyor yüzüme


iki kişilik bir hayatta biz oluyorum
biri ben bende, diğeri sen bende

aynı filmin bir karesi gibi
sonsuza uzanan perde
sen yolun bir ucunda beni yaşıyorsun
ben yolun diğer ucunda seni bekliyorum


eylülde açan yıldız çiçekleri dökülsün saçlarına
aşk her ne kadar tesadüfleri sevse de
sevginin son dileği diye aynı güne başladık biz seninle


son sahnede oyunun
bırakma ellerimi sevdiğim
birlikte açtık gözlerimizi
birlikte kapatalım bu dünyaya



04 Aralık 2013

Rasim Yılmaz