Kar eridi su yürüdü dallara
Çiğdem çiçek dal bezendi yaprağa
Cemre düştü, hava suya toprağa
Gel de baharım gelsin
Gel de güleyim
(İ.ÇELİKLİ)


çalılar bir orda, bir burada
eski yollar boyunca
badem ağaçları -birbirine keymiş-
Karşıbağ’da, Damyeri’nde,

anlar boyunca
beyazdan pembeye
bir çiçeklenir var ya
baharda
tozpembe dedikleri bu olmalı
düğün-bayram herhalde

göz alabildiğince beyaz
aralardan başını uzatmış pembe,
birkaç da sütyanığı renginde buğulu
belli.. yıl bereketli gelecek bu yaz
yaşayacağız inşallah bolluğu
baharda bademlikler beyaz
arada bir pembe

haydi arılar işbaşına
haftasına varmaz ağaçlar silkinir
Arpalıkta nadastaki tarlalar çiçeklenir
çok sürmez rençber düşer öküzlerin peşine
otlar kaybolur, pulluğun gerisinde
tarlalar belenir, toprağın karasına
Kocadüzde

çok geçmez göz anlayana kadar
tek yapraktan süğmeye başlar arpalar
buğdaylar da diz boyu olunca
kılçıklanır yeşil tarlalar
sütlenir altın olası başaklar
kızarır gündönümünde

yığın olur, harman olur
tınaz olur savrulur
çeşme başlarında çuvallar
tertemiz hatılların başına boşalır,
suyun yüzüne kavsık,
kurnadan yıkanmış buğday kalburla çuvallanır
bir çuvalda gölle kaynatılır
dam başlarında, kıl çullar üstünde
serçelerden “huy-haa! ”larla korunarak kurur
değirmene gidecek
ekmek-aş olası buğdaylar..
ne düğünler var.. güz’e