/ eski sıcak iklimlerin çocuklarına /

ben işte bu yüzden kendimi ısıtamam
sadece
geceyi ısıttım ellerimle , çok üşüyordu
bir parçası rüzgarda kalmış yalnızlığımın
yağmura emanetiydi tütün sarısı bulutlar
yalnız bir çocuktu eskiden tanıdığım ,
hayattan düşüyordu




toprak bir dam devrilmişti nefesine
gözleri damla damla yağmurlu bir akşam vakti
sararmış resimler asmıştı kendini , zamanın kum saatine
mevsim maviden gri siyaha dönüyordu




hiç büyümedin çocuk !
hep bol geldi bu yüzden , haki rengi giysiler hayallerine
sen uçurtma isterdin bomba verdiler ellerine
oysa dünyalar kurardın hayal gibi tatlı
minik ellerinle
yalnızca bir horoz şekerinin pırıltılı renklerinde




uykusuz bir serçenin kanadında dolaşıyor umutlar
gülümseyişleri hüzün
hayat çizgisi kırık dökük
ağlamak için çok geç artık
bir kelebeğin ömrü kadar dahi yaşanmamış
Tanrım , ne çok şey var yarım kalan
bari bir çocuk gülümsemeli rüzgarın ardından



ben işte bu yüzden kendimi ısıtamam
sadece
geceyi ısıttı ellerim ,oysa ki çok üşüyordu
bir parçası rüzgarda kalmış yüreğimin
birer birer yağmura emanetiydi tütün sarısı umutlar
yalnız bir çocuktu eskiden tanıdığım ,
kaldırıma düşüyordu ...